بنام خداوندگار جان

سلام و درود بیکران بر مردمان سرزمینی که تا به ابد فرزند و کوچک آنانم و شریک تمامی غم و شادی‌هایشان.

یقین دارم همگی شما عزیزانِ جان‌تر از جانم، که دل در گرو صلح و آشتی و امنیت و آرامش دارید، چند روز سخت و تلخ را سپری کرده‌اید. از همه‌ی شما عزیزان به سبب صبر و شکیبایی‌تان سپاسگزارم.

در تمامی روزگارانی که وکیلتان بودم، به سبب تعهد و باور قلبی به صلح و رواداری اجتماعی و آشتی، تلاش کردم که هرگز برهم زننده‌ی زیست مسالمت‌آمیز شما نباشم چرا که برای من خواستِ «وحدت در عین کثرت» شگردی برای مدام حرف زدن و کاری نکردن نبود بلکه باور و یقینی قلبی بود و خواهد ماند.

ضمن عرض تسلیت و ارزوی بهبودی مجروحان، از شما عزیزان خواهش می‌کنم ضمن پیگیری حقوقی و قضایی رخداد پیش آمده، صبور باشید و در بازی عده‌ای قلیل کاسب قومی که حیات و ممات‌شان در تقابل شما مردمان کرد و ترک است، نیفتید.

دیر زمانی است که متناسب با ساختارِ شهرهای چند‌فرهنگی از «مختصات ویژه‌ی این جوامع»، لزومِ «رواداری اجتماعی »، «مدارا و مدنیت»، و رعایت «حقوق شهروندی»، و واقعیتِ حضورِ «کاسبان قومی»، «رانت قومی» و هزاران مولفه‌ی دیگر سخن می‌گویم و خواهان توجه به این مشخصه‌ها هستم لیکن گو اینکه تا شنیده شدن این صحبت‌ها و پرداختن به آنها و کمتر شدن هزینه‌هایی که به بهای عمر و زندگی خود و عزیزان‌مان تمام می شود راه درازی در پیش است.

صادقانه به عرض ولی نعمتان خویش برسانم؛ از لحظه‌ای که اخبار جانکاه و اسفبار شهرستان را شنیدم‌، غم و اندوهی سنگین تمام وجودم را فرا گرفت زیرا که همواره ترس آن را داشتم که مبادا خونی ریخته شود.

شک ندارم که چند روز پر تنش را طی کرده‌اید. از همان ساعات اولیه سعی کردم به نحوی در کنارتان باشم و نگذارم آتیه ی زندگی جمعیمان در این شهر بیش از این -جانی و مالی- به مخاطره بیفتد و هر آنچه مقدور بود را انجام دادم.

در ادامه باید به عرض برسانم:

ما همه قربانیان کاسبی قومی بوده‌ایم، هستیم و اگر دست نجنبانیم همچنان قربانی باقی خواهیم ماند و به قول مارتین لوترکینگ: «باید یاد بگیریم برادروار زندگی کنیم وگرنه ابلهانه نابود می‌شویم.» امروز در اینکه تعدادی‌ بزهکار خیابانی باعث و بانی این خشونت و مرگ جوانان این آب و خاک شده‌اند شکی نیست، اما آنها نیز زنجیروار، مولود همین شرایطِ محیطیِ حاکم بر شهرمان هستند و به نوعی قربانیِ همین تقابل های کهنه ای هستند که عده ای قلیل دست از سر ان بر نمی دارند و در واقع این بزهکاران فرع داستان هستند، و اصل داستان «حیات تفکر خشونت زاست» که باید در مقابل آن ایستاد حال از جانب هر کس که باشد چه کُرد چه ترک.

بی‌شک در همه‌ی احوالِ روزگاران سپری شده‌، مردمان کُرد و ترک در این کهن سرزمین با هم زیسته‌اند، یکدیگر را پذیرفته‌اند و با یکدیگر هم‌خوان و هم‌سفره و فامیل و برادر شده‌اند اما این نمی‌تواند مانع آن شود تا نسبت به سیاست‌ها و روش‌های قومیت‌زده‌ و غلطی که هر دعوای خیابانیِ میان ما را بدل به تقابل قومی می‌کند بی‌خیال بشویم.

🔻در این راستا مواردی چند را به خود و مسئولان متذکر می‌شوم:

۱- در جوامع چند فرهنگی همچون نقده نباید مردم، چه کُرد و چه ترک احساس کنند قانون عین عدالت نیست و مجریان قانون از ‌آن عدول می‌کنند.

۲- باید مراقب باشیم تا مردم ترک و کرد حتی به اندازه‌ی سر سوزنی با هم احساس غریبگی نکنند و نباید هیچ دریافت جانبدارانه ای از مسئولان داشته‌اند باشند.

۳- بدترین شرایط این است که مردم در شهرهای چند فرهنگی احساس کنند که مقابله با خشونت قومی و کاسبان قومی و تبعیض و تعصب برایشان هزینه‌زاست، در‌حالی‌که ابراز خشونت و تعصب و نارواداری اجتماعی است که باید هزینه‌دار باشد.

۴- چه کُرد و چه ترک ‌مان ، نباید اجازه بدهیم ، آزار و اذیت و سرکوب «دیگری» تبدیل به امری طبیعی در زندگی روزمره‌ی ما شود.

۵- در مقابل هرگونه سیاسی‌سازی آشکار خشونت باید بایستیم.

۶- ما باید رنج ناشی از خشونت آن «دیگری» را درک کنیم و برای از بین بردن این رنج، پاسخی سریع و مستقیم و خلاقانه داشته باشیم.

۷- کار دشوار در جوامع چندفرهنگی، آغازگریِ جنبش صلح‌طلبی برای پایان دادن به خشونتی است که پیشتر شروع شده، اما چاره‌ای نداریم و باید شروع کنیم.

۸- نبرد میان نیروهای خشونت و نیروهای پرهیز از خشونت «مسئله‌ای اخلاقی» است اگر «طرفداران خشونت» بتوانند «پیروان خشونت‌پرهیزی» را به نشان دادن واکنش خشونت‌بار تحریک کنند، خشونت‌سازان بازی را برده‌اند. خشونت‌پرهیزان ترک و کرد در این دام نباید بیفتند.

۹- تا‌زمانی‌که اکثریت مردمان این شهر، چه کرد و چه ترک، عقل سلیم‌شان را به‌کار نگیرند، بی‌شک آن‌گونه جنبش صلح‌طلبی و خشونت‌پرهیزی که بخواهد فعالانه با خشونت بین قومی مبارزه کند شکل نخواهد گرفت.

۱۰- بدانید خشونت در ذات و طبیعت هیچ انسانی نهفته نیست بلکه خشونت در ماهیت قدرت است، نباید بگذاریم نتیجه‌ی رسیدن به قدرت و جایگاه عده‌ای قلیل، برای ما بشود خشونت و کینه و دشمنی، و برای آن عده‌‌ی قلیل بشود نان و آب.

۱۱- شر چیست و قربانی کیست؟ شر خشونت قومی و فرهنگی و زبانی در میان مردمان یک سرزمین است و قربانی تمامی ساکنان آن با هر زبان و فرهنگی. ما مردمان نقده از کرد و ترک و شیعه و سنی نباید اسیر آن بشویم و راهش فهم عموم مردم و همبستگی تام و تمام ماست تا اسیر «ابتذال شر» ی نشویم که نتیجه‌ای جز افول و سقوط برای همگی ما باهم در بر نخواهد داشت.

🔻پیش‌فرض‌ها:

۱- اعتقاد دارم درگیری اولیه، نزاعی خیابانی بوده، و به‌هیچ‌روی قومیتی نبوده است.

۲- اعتقاد دارم حتی آن جوانان قمه به‌دست نیز فرزند شرایط سیاسی و اجتماعی و محیطیِ حاکم بر شهر در طول سالیانِ دراز تاریخی هستند.

۳- یقین دارم مردم بنای تلافی و‌کشتن شخص قاتل را نداشته‌اند و خواهان اجرای قانون بوده‌اند و علت اصلی آن هم تحویل دادن وی به ماموران نیروی انتظامی توسط مردم بوده است که قانون تصمیم بگیرد.

۴- افرادی که در مقابل پاسگاه شماره‌ی ۱۱ ( ژاندارمری) جمع شده‌اند بی‌شک نه آشوبگر بوده‌اند و نه اغتشاش‌گر، بلکه عده‌ای معترض و داغدار بوده‌اند که برای دادخواهی بدانجا پناه برده اند.

۵- نیروهای پلیس و انتظامی در شهرهای چند فرهنگی باید با صبوری رفتار کنند و‌ نقش صد در صد میانجی داشته باشند.

۶- بی‌شک باید به نیروهای پلیس و انتظامی آموزش‌های خاص داده شود تا متوجه باشند نوع رفتار و برخورد در شهرهای چند فرهنگی هیچ تناسبی با سایر شهرها ندارد و کمترین خطا در این شهرها می‌تواند بحرانی جدید را سبب شود.

۷- نباید از اقدام فعالان فرهنگی و اجتماعی تُرک شهر به راحتی گذشت که سعی بر آرام کردن جو و ابراز همدردی داشتند و اقدامشان جای تقدیر دارد.

۸- مشکل فعلی مردم، فقط محدود به بازپرداختِ خسارات وارده به اموال‌شان نیست بلکه رفتار عده‌ ی قلیلی است که با وجود حضور پلیس به اموال‌شان تعرض داشته‌اند.

۹- از اقدام دادستانی که صادقانه و به‌موقع در محل حاضر شدند کمال تشکر دارم.

۱۰- به هیچ وجه رفتار عده‌ای از افراد معلوم‌الحال را نباید به حساب کل مردمان بزرگوار ترک گذاشت که در همه ی سالهای عمرمان با هم زیسته ایم و دوست و یاور هم شده ایم.

۱۱- از تمامی نیروهای مردمی، فعالان سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ترک و کرد و همچنین نیروهای نظامی و انتظامی و اداری‌ و مسئولانی که صادقانه در چارچوب قانون رفتار کردند کمال تشکر را دارم.

🔻پیشنهادات :

۱- قدردان فعالان اجتماعی و فرهنگی ترک و کردی هستم که با حضور در میان مردم و همچنین انتشار بیانیه، سعی بر آرام کردن فضا داشتند اما این تمام ماجرا نیست و زمان آن رسیده است که دست به «کنشگری فعالانه» بزنید تا اقدام شما در حد حرف باقی نماند. به همین سبب از شما خواهانم به عنوان شهروندان این شهر با هم شکایتی دسته‌جمعی تنظیم کرده و از افرادی که با وجود حضور پلیس اموال مردم را نابود کردند شکایت کنید. طبیعتا برای این امر به اندازه‌ی کافی مستندات در دست دارید.

۲- از دادستان محترم خواهانم پرونده‌ی هر دو جوان کشته شده را در کمترین زمان ممکن بررسی حقوقی و قضایی فرموده و نسبت به صدور رای اقدام عاجل فرمایند.

۳-از اداره اطلاعات و نیز اگهی نیروی انتظامی درخواست دارم در مورد مرحوم علیزاده نیز بررسی های لازم را بعمل اورده و تحویل دستگاه قضایی دهند.

۴- از دادستان محترم خواهانم به عنوان «مدعی العموم» ورود کرده و فرصت پیش آمده برای شهرستان را از دست ندهند و این دسته‌ی اراذل و اوباش و قمه‌کش را مورد پیگرد قانونی قرار داده، دستگیر و دادگاهی کنند، این افراد امروز این جوانان را کشته و یا زخمی کرده‌اند اما در سال گذشته شاهد اقدامات آنان در تعرض به مردمان ترک نیز بوده‌ایم و این یعنی برای‌شان ترک و کرد مهم نیست.

۵- از دستگاه‌های امنیتی می‌خواهم نسبت به موضوعات خشونت قومی بی‌تفاوت نباشید و فقط قمه‌کشان نیستند که باید در مقابل قانون پاسخ‌گو باشند، بلکه عده‌ای هستند اندیشه‌ی خشونت را ترویج می‌دهند و آن را ابزار خود کرده‌اند و فکر هم نمی‌کنم شناسایی‌شان کار سختی باشد. درخواست دارم پشت پرده‌ی این قبیل حوادث و افراد ‌آن روشن شده و در خصوص این موضوع اقدام عاجلی انجام دهید.

۶- درخواست دارم مسئولان مربوطه با معترضان که فقط داغدار بوده‌اند با صبوری برخورد کرده و نسبت به آزادی هر چه سریع‌تر آنان اقدام نمایند.

۷- در تصاویری که از برخورد نیروهای انتظامی و پلیس با معترضان نقده به دستم رسیده، افرادی با لباس شخصی در حضور پلیس مشغول تخریب اموال و مغازه‌های مردم هستند.

درخواست دارم دستگاه‌های امنیتی با این افراد و هدایت‌کنندگان احتمالی آنان در اسرع وقت برخورد قانونی کنند و احکام مقتضی توسط دستگاه قضائی صادر گردد.

۸- درخواست دارم نیروی پلیس با آن دسته از افراد خود که احیانا اگر برخوردهایی فراقانونی و غلط با مردم داشته‌اند برخورد قانونی کرده و بابت آن به مردم گزارش دهند.

۹-از دستگاههای اطلاعاتی، امنیتی و قضایی درخواست دارم‌ در خصوص سامان دادن به هر کانال و سایتی از هر قومیت و فرهنگ و زبانی چه کرد چه ترک که به هر نحو در راستای ترویج خشونت قومی گام‌ برمیدارند اقدام نمایند.

۱۰-از استاندار محترم خواهانم در خصوص جبران خسارات وارده بر مردم دستور و اقدام لازم را مبذول دارند.

🔻در پایان باید به عرض‌تان برسانم در هر شهری از ایران شاید درگیری و نزاع خیابانی پیش‌آید اما بی‌شک در آنجا بدل به تنش بین قومی نیز نمی‌شود. در نقده متاسفانه این موضوع بدل به فاجعه‌بارترین شکل خود شده است.

آیا وقت آن نرسیده است که از خودمان بپرسیم: «چرا این تنش‌ها و اقدامات خشن، دوباره سرباز کرده است؟!»

تکرار می‌کنم مرگ آن دو جوان، فقط کشته شدن دو انسان نیست، آغاز مرگ تدریجی زیست مسالمت‌آمیز ماست اگر بیدار نشویم و در برخورد با عاملین و بانیان آن اندک تردیدی به خود راه دهیم.که اگر مردد شدیم این آغاز دومینوی افول حیات همه‌ی مردمان این خاک خواهد بود.

همگان می‌دانیم کاسبی قومی عده‌ای، گریبان این شهر را گرفته است، و تا‌زمانی‌که نخواهیم این موضوع را بپذیریم و با بانیان آن برخورد نکنیم متاسفانه امکان تکرار این اتفاقات تلخ وجود دارد.

تا دیر نشده است چاره‌ای باید اندیشید.

بار دیگر از همه‌ی مردمان نازنین خواهانم به صبر و شکیبایی رفتار کنید و آرامش و امنیت را به زندگی عادی بازگردانید و تنها مسیر قانون را پی بگیرید.

ارادتمند و کوچک‌تان

عبدالکریم حسین‌زاده