حمله به عفرین تنها راه باقی مانده برای ترکیه

حمله به عفرین و شمال سوریه حتی با شانس بسیار پایین موفقیت، برای ترکیه نمی تواند یک انتخاب باشد بلکه به دلایل زیر تنها راه باقی مانده برای بقا می باشد:
یک، پروژه بهار عربی برای دولت اخوانی اردوغان کاملا شکست خورده است.
دو، پروژه داعش پروری در بهار عربی شکست خورده و به پایان روزهای خود نزدیک می شود.
سه، ترکیه اعتماد سه قدرت جهانی آمریکا، روسیه و اروپا را از دست داده و هیچکدام جز ترفند و تاکتیک کوتاه مدت جایگاهی برای ترکیه قایل نیستند .
چهار ، در حوزه مدیترانه شرقی در بحران سوریه هم پروژه ترکیه شکست خورده محسوب می شود و عربستان سعودی رهبریت جهان سنی را بدست گرفته و محمد بن سلمان وقعی به ترکیه نمی نهد.
پنج ، در مرزهای جنوبی ترکیه از میان جهنم سوریه الگوی کانتونی در مناطق کردنشین (جزیره، کوبانی و عفرین) سربر آورده برای ترکیه کابوس وحشتناک تلقی می شود. الگوی کردهای شمال سوریه به لحاظ ساختاری با الگوهای دیگر در مناطق جغرافیایی هیچ شباهتی ندارد که الان در دانشگاه های اروپا از بهار دموکراتیک کردی سخن گفته میشود.
شش، اصرار قدرت های جهانی و وضعیت استراتژیک فعلی بر فدرالیسم سوریه و تضمین حقوق کردها در آینده سوریه ،شکست چند جانبه سیاسی ،ایدئولوژیک برای ترکیه محسوب میشود مسلما پیامدهای سنگینی برای سیستم تک ساخت ترکیه در مناطق کردنشین بدنبال دارد که بیشتر به اقتدار کردها منجر خواهد شد
هفت، شاید از همه مهمتر، دسترسی کردها به سواحل دریای مدیترانه اهمیت ژئوپلیتیک و ژئواکونومیک ترکیه را از بین خواهد برد .
پس با توجه به موارد فوق، برای ترکیه که هیچگاه به گزینه های دموکراتیک در مواجه شدن با بن بست ها و بحران ها ، نمی اندیشد ، تقلا برای اشغال عفرین، کوبانی و جزیره با همه خطرات و فجایع با شانس بسیار ضعیف موفقیتش، به تنها گزینه باقی مانده جهت جبران هفت شکست فوق تبدیل میشود . اما معمولا “تنها راه باقی مانده ” که از کمترین محاسبات عقلانی هم برخوردار است.
با ملاحظاتی در آینده پژوهی می توان گفت دولت ترکیه با بکار گیری شیو ه های غیر دموکراتیک در قبال کانتون های مناطق کردنشین و تجاوز به مرزهای سوریه اهداف زیر را تعقیب میکند نخست: با بکار گیری و صف آرایی مجدد نیروهای تندرو تحت ارتش آزاد در بخش های از مناطق تحت تصرف جهت پیچیده کردن اوضاع بدنبال سازماندهی مجدد داعش می باشد دومین: ضمن دخالت مستقیم و شیوه متجاوزکارانه خود، با رایزنی های مکرر پشت درهای بسته با قدرت های جهانی، سناریوی محدود کردن فعالیت نیروهای مدافع خلق کرد را در اداره واحدهای سیاسی جزیره، کوبانی و روژئاوا دنبال می کند و تا بتواند واحدهای سیاسی آتی را در شمال سوریه زیر نظر گرفته و اعمال نفوذ نماید. سومین: با اعمال فشار سنگین و عقب راندن نیروهای مدافع خلق کرد در سوریه(ی .پ.گ و ی.پ.ژ) و پ .ک ک تا حدی از فشارهای درونی کاسته و در صورت فراهم شدن شرایط، با ملاحظات و موضع گیری های سرسختانه مذاکرات مجدد را با نیروهای اپوزیسیون کرد در داخل از سرگیرد و…

دکتر جمال احمدی سیلوه دانش آموخته جغرافیای سیاسی از واحد علوم و تحقیقات تهران