نمایندگان مجلس، کارمندانِ دولت فقط فرهنگیان نیستند!

سالهاست که موضوع حقوق و دستمزد کارگران و کارکنان دولت، مورد مناقشه فعالان حوزه اقتصادی و مدنی بوده و نظام هماهنگ پرداخت، هنوز هم با وجود تاکید خود دولت و مجلس، باز در ورطه ناهماهنگنی، سرگردان باقی مانده و از طرفی سقف پرداختها در نهادهای مختلف، بسیار از هم فاصله داشته و از دیگر سو، هیچگاه افزایش حقوق با نوسان قیمت‌ها و تورم هماهنگ نبوده است. به ویژه در سال جاری، افزایش سالیانه دستمزد کارگران و کارکنان بسیار پایین تر از تورم موجود و اعلامی توسط مرکز آمار ایران می باشد. این در حالی است که حتی دولت مطابق مصوبه مجلس مبنی بر افزایش پلکانی حقوق عمل نکرده و مجلس و نمایندگان مردم نیز در مقابل این تخلف دولت عکس‌العملی نشان ندادند!

اما هر زمان که صحبت از حقوق، مزایا و دستمزد کارکنان دولت به میان آمده است، در درجه اول وزارت آموزش و پرورش و به ویژه حقوق و دستمزد فرهنگیان به ذهن خطور کرده که خود نشان از وضعیت معیشتی اسفبار این قشر زحمتکش می تواند داشته باشد. همیشه بر این باور بوده ام که قشر فرهنگی باید از چنان بی نیازی مالی برخوردار باشند که بدون هیچ گونه نگرانی و دغدغه ای، بر سر کلاس تدریس حاضر شده و به امر آموزش و پرورش دانش آموزان بپردازند لیکن دستمزد پایین، در مقابل هزینه های بالا، همواره زندگی معلمان را با مشکلات جدی مواجه نموده و همین موضوع، تا اندازه ای وضعیت آموزشی را نیز تحت الشعاع خود قرار داده است.

در حالیکه ارگانهای مشخصی در بدنه دولت، راههای قانونی برای افزایش ده ها تا صددرصدی حقوق کارکنان خود پیدا کرده و بر این افزایش های نامتعارف جامه عمل نیز پوشانده اند، نمایندگان مجلس با تذکرات گاه و بی گاه خود، تنها وضعیت معیشتی و حقوق فرهنگیان را یادآور شده اند که گویا اولاً کارکنان این نهادهای مشخص با افزایش های نامتعارف دستمزد، از سایر کارمندان دولت سوا و سر بوده و ثاتیاً با چشم‌پوشی از مورد فوق، کارکنان دولت تنها قشر فرهنگی هستند.!

اصلاً مرا با مراد و هدف نمایندگان مجلس در خصوص دفاع از حقوق معلمان زحمتکش کاری نیست و آن را برحق دانسته و تلاش آنان را در احقاق حقوق فرهنگیان ارج می نهم؛ اما نباید فراموش کرد که دهها نهاد و سازمان دولتی و خصوصی در این کشور هست که لازم است از حقوق کارکنان و کارگران آنها دفاع شود. به ویژه انتظار می رود این مهم بیشتر توسط نمایندگان مردم پیگیری شده و هر از چندگاهی تذکراتی از طرف آنان مبنی بر اعمال موارد بحق و قانونی در احکام این کارکنان و کارگران گمنام؛ و در عین حال تاثیر گذار بر عملکرد دولت و جامعه، دیده شود.

نمونه این بی توجهی معنادار نمایندگان مجلس در بحث اِعمال دو امتیاز مصوب و قانونی “نوار مرزی” و “مناطق جنگی و عملیاتی”، را در احکام کارکنان دولت، به استثنای برخی نهاد معین و نیز وزارت آموزش و پرورش در چند ماه گذشته می توان دانست.

زمانی که امتیاز ” نوار مرزی ” برای برخی استانها از تاریخ یازدهم شهریور ۹۷ در احکام کارگزینی فرهنگیان اِعمال گردید، نماینده هر شهر با مصاحبه و نوشته، آنرا نتیجه پیگیری و از عملکرد کارنامه خود دانست؛ و با وجود طرح سوالها درخواستهای متعدد کارکنان سایر ارگانها، هیچ تذکر و پاسخی از هیچ نماینده ای جهت برخورداری سایر کارمندان از این امتیاز مشاهده نگردید.!

اکنون نیز که با چراغ سبز سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی، امتیاز ” مناطق جنگی و عملیاتی ” برای برخی نهادها و سازمان ها اجرا شده است، باز تذکراتی مبنی بر عدم اجرای این بند برای فرهنگیان از سوی تعدادی از نمایندگان مجلس منتشر شده که ظاهرا منتج به نتیجه نیز شده و احتمالاً سوای اعمال امتیاز ” نوار مرزی “، کارکنان آموزش و پرورش از امتیاز ” مناطق جنگی و عملیاتی ” نیز برخوردار خواهندشد.

این پیگیری ها جهت برخورداری قشر فرهنگی از حق و حقوق قانونی خود و بهبود وضعیت معیشتی جای تقدیر و بسی خوشحالی است اما باز باید یادآور شد که کارمندان دولت فقط فرهنگیان نیستند و سایر کارکنان در سازمانها و ادارات دیگر نیز انتظار دارند که نمایندگان شان در مجلس، آنان را هم گاه بی گاه مدنظر داشته و از احقاق حقوق قانونی و بهبود شرایط اقتصادی ایشان، دفاع نمایند. اگر قرار باشد این امتیازات تواماً برای همه کارکنان دولت در مناطق مصوب اِعمال گردد، پس از نمایندگان محترم مجلس انتظار داریم به دنبال حقوق تمامی کارمندان و کارگران باشند نه فقط کارکنان نهادی خاص با پرسنلی بیشتر از سایر مجموعه دولت….

✍ نوشته ای از؛ عبدالرحمن ابراهیمی