جوجهها میتوانستند به مناطق کمبرخوردار بروند/ در واکنش به کشتار دسته جمعی حوجه های یک روزه/ یادداشتی از کامل دلپسند
کامل دلپسند جامعهشناس توسعه اجتماعی در اینباره میگوید: ظاهرا پدیده امحای جوجه یک روزه پدیدهای جهانی بوده و سالانه حدود ۷ میلیارد قطعه جوجه یک روزه امحاء میشود. وی ادامه میدهد: گزارشی منتشر شده مبنی براینکه سفارش داده شده به اتحادیه مرغداران برای جوجه یک روزه به دلیل نزدیک بودن عید نوروز و ماه رمضان […]
کامل دلپسند جامعهشناس توسعه اجتماعی در اینباره میگوید: ظاهرا پدیده امحای جوجه یک روزه پدیدهای جهانی بوده و سالانه حدود ۷ میلیارد قطعه جوجه یک روزه امحاء میشود.
وی ادامه میدهد: گزارشی منتشر شده مبنی براینکه سفارش داده شده به اتحادیه مرغداران برای جوجه یک روزه به دلیل نزدیک بودن عید نوروز و ماه رمضان ۱۵ درصد بیش از نیاز جامعه بوده و انتظار میرفته که مصرف مرغ درا ین ایام افزایش یابد این درحالی است که شیوع ویروس کرونا میزان مصرف گوشت مرغ را ۲۰ درصد کاهش داد.
این مدرس دانشگاه با تاکید براینکه تصمیمگیری در نظام سرمایهداری کاملا براساس عرضه و تقاضا است، عنوان میکند: در این فرایند اصلا مهم نیست که کالای تولید شده جاندار باشد یا غیر جاندار بلکه همانطور که زیمل میگوید در جامعه مدرن پول همه چیز است لذا این نظام صرفا ابه عداد تولیدی اهمیت داده و تنها سرمایه و هزینه نگهداری مهم است.
دلپسند خاطرنشان میکند: برای پیشگیری از این کشتار از اول باید در نظر گرفته میشد که این میزان سفارش برای شب عید و ماه رمضان آنهم در شرایط انتشار ویروس کرونا چه تاثیری بر بازار دارد و بعد نسبت به تولید جوجه اقدام میشد تا این صحنههای دردناک ایجاد نشود.
او میگوید: با هماهنگی بیشتر میشد جوجههای یک روزه را از طریق نهادهای حمایتی رسمی مانند بهزیستی و کمیته امداد و غیررسمی مانند سمنها به مناطق کم برخوردار و فقیر کشور برای نگهداری و استفاده ارسال کرد.
این مدرس دانشگاه میگوید: اگر به جای نگاه کالایی برنامهریزی مبتنی بر نگاه انسانی به تولید موجودات جاندار میشد اتفاقات بهتری میافتاد. به بیان دیگر اگر پیامدهای تولید پدیدههای جاندار را در نظر میگرفتند و راه حلهای اجرایی نیز برای زمان تولید مازاد بر نیاز تدوین میشد تا این نوع محصولات به دست مردم در مناطق فقیر و کمبرخوردار برسد میتوانست منشا تولید یا خیر جمعی برای بسباری از خانوادههای فقیر شود.
وی تصریح میکند: کارخانههای جوجه کشی همه در یک جا مستقر نیستند که قابل توزیع در مناطق مختلف کشور نباشند، کارخانهها توزیع منطقهای دارند و باید برنامهریزی میشد که در استانهای مختلف بر اساس نیازهای متفاوتی که وجود دارد این موضوع اطلاعرسانی میشد که چه افرادی و چه جاهایی به این جوجهها نیاز دارند اتفاقات خوبی میتوانست رخ دهد.
دلپسند با بیان انیکه امکان ندارد که راهکاری انسانی برای استفاده از کالایی جاندار وجود نداشته باشد، اظهار میکند: تا زمانی که نگاه کالایی و پولی به تولیدات جاندار باشد این حوادث ناخوشایند ولو به صورت پنهان رخ خواهند داد.
وی رشد نهضت گیاهخواری در جامعه را از تبعات انتشار فیلم معدومسازی جوجهها دانسته و اضافه میکند: افراد زیادی به لحاظ روانی با مشاهده این فیلم متاثر میشوند و حتی کودکان نیز ممکن است با دیدن این فیلم دچار آسیب روحی شوند به همین دلیل هم توصیه اکید میکنیم که کودکان این فیلمها را نبیند.
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : 0