نامه یکی از معلمان شهرستان پیرانشهر در پاسخ به انتقاد امروز دکتر شهریاری استاندار آذربایجان غربی نسبت به عملکرد معلمان روستایی

به نام خداوند لوح و قلم                 حقیقت نگار وجود و عدم
خدایی که داننده رازهاست              نخستین سرآغاز آغازهاست

از بهترین امتیازات جامعه ی بشری هنر معلمی است.معلم با تعلیم و نشر علم ،انسانها را به سوی کمال و پیشرفت سوق می دهد وعشق وایمان را بر لوح جان و ضمیر پاک انسانها ثبت می کند وندای فطرت را در فضای عالم طنین انداز می گرداند.تمام سیاست گذاران و برنامه ریزان دنیا معلم را کلید اصلی مسائل دشوار جوامع انسانی عصر حاضر می دانند.جناب آقای دکتر شهریاری استاندار محترم استان آذربایجان غربی،جنابعالی مکررا در بسیاری از جلسات رسالت نخستین خود را بهبود شاخص های توسعه یافتگی و رفع محرومیت از چهره ی استان ذکر کرده اید و می فرمودید از صمیم قلب اعتقاد داری که یک مدیر بایستی در اتاق شیشه ای کار کند و کارکردش در معرض قضاوت همگان قرار گیرد.
ولی باید به عرض برسانم که آموزش و پرورش و علی الخصوص معلم از چهره های محروم و بارز عدم توسعه یافتگی در استان می باشند.میانگین فضای آموزشی کشور ۷۱/۵ مترمربع بوده و در خود مرکز استان ۰۵/۴ مترمربع است و این شاخص در شهرستانی چون پیرانشهر تنها ۷۴/۱ مترمربع است.گفته ی جنابعالی در خصوص افت تحصیلی در مدارس روستایی بخاطر کم کاری معلمان ،دل رنج دیده ی این طبقه ی زحمت کش و سخت کوش را به درد آورد زیرا نه تنها معلم با آسیب و صدمه های فراوانی همچون؛ تقلیل منزلت و پایگاه اجتماعی درجامعه ،آسیب های روانی و عصبی زیاد وفشارهای کاری و حرفه ای آن ازیک سو، بلکه با مشکلات حدیده ی حقوقی و معیشتی از سوی دیگر،دست به گریبان است.
محیط مدرسه و کلاس درس به سبب حجم روابط انسانی مستمر و پویا، با هیچ ارگان و سازمانی قابل قیاس نیست .مسئولیت های متنوع و حتی گاهی متناقض شخصیت ها و نیازهای متفاوت، معلم را با انتظارات گسترده ای روبرو می کند.آستانه ی خستگی معلمان در اموری مانند صحبت کردن، بالاتر از میانگین افراد عادی است.مراجعات دائمی،سخن گفتن های طولانی برای تفهیم مطالب،روبرو شدن با مسائل پیش بینی نشده و دادن پاسخ مناسب به آنها و تلاش مستمر برای حفظ نظم و آرامش کلاس ، نیازمند صرف کردن انرژی زیادی است.
فاصله ی فاحشی که از نظر مادی و حقوقی بین فرهنگیان و سایر کارمندان دولت و قشرهای دیگر جامعه وجود دارد،از جذابیت شغل معلمی کاسته است. امروزه در اثر سیاست های دولت در زمینه ی کاهش هزینه ها و کوچک کردن دولت، استخدام رسمی معلمان کاهش یافته و بیشتر به سوی بکارگیری نیروها به صورت حق التدریس و ساعتی و استفاده از سرباز معلم در مناطق محروم روستایی سوق داده است.متاسفانه اکثر این افراد بکارگیری شده از فراهم آوردن حداقل تسهیلات زندگی عاجزند ولی شرایط سخت تدریس در مناطق محروم با حقوق کم را با این امید تحمل می کنند که شاید در آینده استخدام شوند.در پایان با توجه به ذکر بخشی از آلام این قشر محروم در جامعه ،جنابعالی را قاضی وضعیت افت تحصیلی دانش آموزان مدارس روستایی ،می کنم .

” کلکم راع و کلکم مسؤول عن رعیته”

با تقدیم احترام
احمد علیزاده
شهرستان پیرانشهر