خروج آمریکا و تحولات احتمالی سوریه /یادداشتی از فاتح کوردی

هرچند جامعه بین الملل و همه سیاستمداران و کارشناسان به کارهای غیر نرمال ترامپ عادت کرده اند ولی همه قولهای انتخاباتیش به رای دهندگان را به واقعیت تبدیل کرده و بدون هیچ کلیدی قفلهای مد نظر رای دهندگان آمریکایی از جمله اشتغال را به خوبی باز کرده اما آنچه بیشتر از همه چیز تحلیل گران و مخصوصا متحدان ایالات متحده آمریکا را شگفت زده کرده ، خروج نیروهای آمریکا از سوریه است. تصمیمی که کشورهاو گروههای همسو با آمریکا از جمله کردها و اسرائیل را نا خرسند و کشورهای طرفدار بشار اسد همچو ایران و روسیه را خوشحال کرده است. اما اگر به واقعیت موجود نگاه کنیم با خروج آمریکا از سوریه در توازن نیروهای نظامی آمریکا در منطقه غرب خاورمیانه تغییر چندانی ایجاد نمیشود اما چه تغییرات احتمالی در موقعیت بازیگران موجود در سوریه ایجاد خواهد شد جای تحلیل دارد .

در سوریه امروز بازیگران متعددی از جمله کردها ،اسرائیل ، ترکیه ،ایران و روسیه وجود دارند .

پوتین هرچند از خروج نظامیان آمریکا استقبال نموده ولی اعلام کرده برنامه خاصی برای این خلاء و تغییرات ندارد زیرا ورود روسیه به این منطقه باعث تنش با متحدتاکتیکیِ یکی دوسال گذشته اش یعنی ترکیه میشود و علاقه ای به سردی رابطه با ترکیه ندارد زیرا سردی و تنش در روابط روسیه و ترکیه باعث نزدیکی بیشتر ترکیه به آمریکا خواهد شد.هرچند احتمال توافقهای پشت پرده بین آمریکا و روسیه در خروج کلیه نیروهای خارجی از جمله ایران وجود دارد . از طرفی ایران به خوبی میداند خروج آمریکا و حمله به این منطقه با واکنش تند آمریکا و ناخرسندی ترکیه روبرو خواهد شد ترکیه ای که در شرایط فعلی حفظ آن برای ایران در دور زدن تحریمها ضرورتی انکار ناپذیر است . شاید ترکیه و شخص اردوغان برنده اصلی ماجرای قتل خاشقچی باشند که بعد از این اتفاق بن سلمان و دونالد ترامپ همسویی بیشتری با اردوغان پیدا کرده و عربستان جهت جلب رضایت ترکیه حمایت خود را از کردهای سوریه را تا حدودی قطع کرده است که وجود این نزدیکی در اعلام تمایل آمریکا برای عقد قرارداد موشکهای کروز نیز به خوبی مشهود است . امروز اردوغان با خروج آمریکا از سوریه و رابطه خوب با روسیه امکانش را پیدا کرده به شرق فرات حمله کند و مناطق تحت سیطره نیروهای کرد سوریه را اشغال نماید ولی به واقعیت نه آمریکا و نه روسیه حتی در صورت چراغ سبز به ترکیه در حمله به مناطق تحت سیطره کردها علاقه چندانی در حذف کامل نیروهای دمکراتیک خلق ندارند و به کردهای سوریه به عنوان ابزار فشار بر ترکیه در بازه های زمانی مختلف در حفظ توازن قدرت نیاز دارند. با توجه به همکاریهای زیاد کردهای سوریه با آمریکا در شکست داعش از دید بسیاری از همپیمانان آمریکا کردها متحدان خوبی برای آمریکا در سوریه هستند ولی شاید نوع نگرش فکری وچپِ احزابِ کردستان سوریه و نبود آلترناتیو مناسبی همچو بارزانی، آنها را در دید آمریکا و ترامپ به سان اسب تروایی نشان میدهد که آمریکا نمیتواند دیدی استراتژیک به آنها داشته باشد اتفاقاتی که بعد از سقوط شنگال و نزدیکی پ ک ک به حشد شعبی در نبود این اعتماد و کم توجهی آمریکا بی تاثیر نبوده است.

هرچند بنیامین نتانیاهو در سخنانش اعلام کرده به تصمیم آمریکا و شخص ترامپ احترام میگذاریم اما سبک گویش و تهدید نتانیاهو در حملات بیشتر به نیروهای ایرانی نشان از ناخرسندی تلاویو دارد و در روزهای آینده احتمال حملات بیشتر به نیروهای ایرانی از طرف اسرائیل وجود دارد . اما آمریکا به عنوان بازیگر اصلی این اتفاق با انتقال نیروهای خود به عراق و تاسیس دو پایگاه هوایی در الانبار و انتقال ناو هواپیما بر به خلیج فارس سعی در انجام عملیاتهای موشکی و هوایی در مواقع لازم خواهد کرد . برای جلب رضایت اسرائیل احتمال حملات موشکی و هوایی بیشتر در چند روز آینده غیر ممکن نیست. در حالت کلی نزدیکی نیروهای آمریکایی به اربیل و مرزهای ایران و تحریمهای اقتصادی ایران از طرف آمریکا نشان از این واقعیت دارد که ایران اولویت اول سیاست خارجی ترامپ در حال و آینده خواهد بود.

نویسنده :فاتح کردی