مقوله تحریم،نگاه شهروندان/یادداشتی از رسول قربانی

صدای تحریم ها با تهدید به سختی بیشتر علیه ملت ایران و نظام جمهوری اسلامی به گوش میرسد

واقعیت این است که جنگ ها،سیل،خشکسالی،زلزله حوادثی هستند که طبیعی یا تصنعی دامن گیر بر خی محلات و مناطق و کشورها میشوند .

تحریم از این مقولات بری نیست و حسب تضاد خط مشی سیاسی و اقتصادی و نوعا توسعه طلبی ابر قدرتها علیه کشور هایی که خلاف هژمونی آنها عمل میکنند اعمال میشود.

گرچه این پروسه در اظهارات سران کشورهای زور گو،حاکمیت را نشانه گرفته است لیکن متضررین (کودکان،بانوان،بزرگسالان،جوانان و…) بوده ودر کل عموما خسران می بینند که این مهم را میتوان یک مصیبت تلقی نمود و صرف نظر از ریشه خلق این وضعیت و یا تحلیل نا کار آمدی برخی از مدیران ،به تغییر در مدیریت در آمد و مصرف بعنوان پدافند غیر عامل نیاز داریم که باید بر اساس سطح زندگی خانوار تنظیم گردد.

البته قبل از آماده سازی عمومی در تقابل این حوادث ،باید تحت اموزه های دینی از عمل منفور احتکار و گرانفروشی پرهیز کنیم .کالاهای ضروری و خوراکی ها را برای آینده مبهم ذخیره سازی نکنیم. و در برهه پیش آمده (انسانیت و انسان دوستی)را ملاک عمل قرار دهیم.

حوادث غارت در سیل ۲۰۰۷ انگلستان،۲۰۰۵ کاترینا در امریکا،زلزله شیلی و هاییتی،را تکرار نکنیم.

اما یادی کنیم از سونامی ژاپن که سوپر مارکت ها پس از بحران زلزله، قیمت کالاها را پایین آوردند .

ماشین هایی که در محل حادثه می چرخیدند و نوشیدنی و مایعات را مجانی در بین مردم توزیع میکردند

و پدر خانواده ای که دارای جمعیت ۴ نفره بودند با کیسه پلاستیکی ۶ قرص نان گرفته بود که بعد از باز کردن آن در خیمه ،۲ قرص نان را به محل توزیع بر میگرداند…

این رفتار مردم ژاپن همه را شگفت زده کرد و تحلیل ها این بود که آنها از اموزهای دینی خود چنان متاثر و به انسانیت رسیده اند.

از ما مسلمانان که پیرو کاملترین دین و بزرگترین پیامبر هستیم و صدای حی و حوی ما در مناسبات و مولود خوانی در آسمان نجوا میکند ،چه انتظار میرود؟

آیا حدیث (الدنیا جیفه) را شنیده ایم؟

آیا بیان شیخ سعدی علیه الرحمه(تو کز محنت دیگران بی غمی نشاید…….)را خوانده ایم؟

پس همشهریان بزرگوار:شما شادی را به دیگران هدیه کنید تا شاهد طلوع خورشید خوشحالی خود در زندگی باشیم.

شادم ،به شادی گه ل و برای هوز

رسول قربانی مدیر مدرسه شین آباد/ کارشناس ارشد علوم سیاسی