پیرانشهری که مبتلا به یک نوع بیماری
برای اکثریت مردم و مهمانان شهرستان پیرانشهر اسم پیرانشهر ، یک شهرآشناست ازنوع طبیعت, آب و هوا و بازارچه ی مرزی همچنین از بخش تجاری این شهر البته بیشترش هم از مشکلات این شهر اطاع دارند البته واکنش جدی یا پیگری آنچنان جدی نسبت به عکس العملشان ندارند دلیل از این نوع مریضی این نیست که مردم به این نوع بیماری مبتلا هستند بلکه وضعیت این شهر مشکل پایه و اساس و نوع عملکرد دارد امیدوارم در این یادادشت اشاره ی مناسیی نسبت به آنها داشته باشیم و پیگری مناسبی مثل یک شهروند دلسوز و احساساتی نسبت به سالم سازی آن کوشا باشیم اما به نظر میرسد حدی از مسئولین و بیشتری از مردم این شهر هنوز در خواب زمستانی هستند .
قبل از اینکه وارد جزئیات بحث و شهرستان شویم هدف از یک مدیریت سالم این است می تواند پایه و اساس بنیاد یک جامعه و یک مملکت را بنا کند و به بالاترین وضعیت موجود برساند وایجاد تولید اشتغال را به وجود بیاورد همچنین وجود اتاق همکفری نسبت به هر کار و تصمیم برای تاسیس و بنیاد هر برنامه لازم و اساسی میباشد .
این در حالی است که اکثر شهرهای برزگ کشور با فقدان کارگاههای تولیدی و جذب نیروی کار مواجهاند برای نمونه افغانستان در جهان از جملهی کشورهایی است که کمترین فرصتهای شغلی را دارا میباشد. براساس گزارشهای ارائه شده، به دلیل کمتوجهی دولت و نبود فرصتهای شغلی در حدود ۳۶ درصد شهروندان کشور زیر خط فقر زندگی میکننند .
استارت و شروع دوباره ی کارخانجات شهرک صنعتی پیرانشار باعث پررونق بودن شهر و کم کردن بحران بیکاری در شهر میشود اما متاسفانه بیشترآن ها شاهد تعطیل بودن میباشیم که یکی ازمهمترین مسالهای که در حال حاضر جامعه و کشور ما با آن دست به گریبان است، بحران بیکاری است بیکاری ، معضل بزرگ جامعه ما است که به همراه خود پیامدهای ناخوشایندی را برای خانواده و فرد بیکار میآورد؛ مشکلاتی از قبیل فقر اقتصادی، مشکلات روحی و روانی، افت ارتباطات خانوادگی، مشاجره، خلافکاری و عدم توجه به بنیانهای خانواده. اینها همه مشکلاتی است که فرد بیکار و خانواده او با آن دست به گریبان هستند این مشکلات باعث میشود درون خانواده با ناهماهنگی و عدم ثبات روبهرو شود که پیوستگی و وابستگی را میان افرادش به بیشترین شکل ممکن کاهش دهد. از طرفی ما در جامعه خود با فروریختگی ارزشهای جامعه روبهرو هستیم، مشکلی که میتواند به راحتی بنیانهای اصیل یک جامعه را به انحراف بکشاند و آن را از بین ببرد. خانوادهای که از درون پاشیده میشود، دیگر چیزی برای از دست دادن ندارد و همین باعث میشود که خودش را رها کند بیکاری باعث میشود که فرد زندگی را به هیچ بشمارد چراکه هیچ انگیزهای برای گذران زندگی و شب را به روز رساندن ندارد اما کوچکی پیرانشهر و معضل بیکاری جای تاسف میباشد پیرانشهری که یکی از مهم ترین شهرهای مرزی به شمار میرود که همچین پتانسل اقتصادی دارد به شرطی که وجود برنامه و پلان مناسب و ایجاد بنیاد های شغلی در کمترین زمان ممکن شواهد کمترین افراد بیکار در هر زمینه می باشیم افرادی که همه تلاش خود را میکنند که زندگی بهتری داشته باشند، وقتی با معضل بیکاری مواجه میشوند دیگر زندگی و آینده برایشان بیاهمیت میشود و در واقع خود را به دست سرنوشتی میسپارند اینجاست که می توان به کولبران بیکار و … نظاره کرد که هیچچیز آن معلوم نیست متاسفانه در حال حاضر جامعه ما مشکلات فراوانی دارد ، گر چه در پیرانشار بیش از ۲ هزار خانواده در خط فقر دست وپنجه گرم میکنند البته بیشتر مردم بر این باورند که بگویند مشکلاتی که فرد نمیتواند با آن کنار بیاید اما چارهای نیست. همین واژه چارهای نیست میتواند آبی روی آتش وجدان فرد باشد و او دست به دزدی، قاچاق و قتل بزند. فردی که بیکار میشود دیگر تعریف درست و جامعی از اوقات فراغت ندارد و نمیتواند مانند آدمهای دیگر برای خودش شرایط ایجاد آرامش را مهیا کند جامعه ما زمانی میتواند پویا باشد و به رشد اقتصادی دست یابد و از تخلفات اجتماعی عاری شود که افراد در آن شغل داشته باشند و در کنار شغل از نظر کاری حاشیه امن برایشان ایجاد شود وجود بنیاد های شغلی در پیرانشهر باید بیش از این حد برسد که به ندرت فرد بیکار داشته باشیم گرچه بالای ۱۰۰ ها لیسانس و فوق لیسانس بیکار داریم ، این همان دردی است که ریشهکن کردنش جز با فرهنگسازی و همچنین ترمیم پایههای اقتصادی کشور امکانپذیر نخواهد بود. کشوری که بحران بیکاری خود را بتواند حل کند، قطعا در مهمترین مشکل خود توانسته است با سربلندی بیرون بیاید و این ارزش بزرگی است ارزش برای جامعهای که جوانهایش برای پیدا کردن یک کار مناسب دست به هر چیزی میزنند تا بتوانند ماهانه برای گذران زندگی خود و خانواده خود مبلغ ناچیزی را دریافت کنند ابن زمانی حائز اهمیت است که از بنیاد و پایه اساسی نسبت به هر کار و برنامه و مناسب وجود اتاق همکفری داشته باشیم .
بنظر بنده انتقاد پذیری یکی از مهم ترین عدم وجود خلا در انجام کار می توان داشت هیچ جامعه ای راه های پیشرفت را نخواهد پیمود مگر اینکه فرهنگ انتقاد سالم و انتقاد پذیری در بین افراد آن جامعه جایگاه خود را پیدا کند. نقد صحیح همواره راهی مناسب و موثر برای رفع مشکلات، ایرادات و نواقص بوده است. اصولاً نقد پذیری رابطه مستقیم با ظرفیت تحمل و درجه منطق در انسانها دارد. بلکه از انتقادات سازنده برای رفع اشکالات و اصلاح مسیر بهره میگیرد. احترام به نظرات و عقاید دیگران نیز عامل اصلی پرورش نقد پذیری محسوب میگرد گر چه در پیرانشهر هر نوع انتقاد سبب رقیب بودن و کینه و دشمنی میشود این در حالی است که از نبود فقر فرهنگی هم رنج میبریم .
مهمترین علل بیکاری در جوامع ….
۱- مهاجرت مردم از روستا به شهر
۲- نقص در تولید و توسعه و عدم سرمایه مالی
۳- سطح درسی و آموزشی و( فرهنگسازی)
۴- زشت و ناپسند بودن برخی از کارهای دستی مانند دست فروشی
البته از دیدگاه بنده شغل ، مقدس ترین راهی است برای بدست آوردن آنچه اهدافی که در نظر داریم برای دست یابی به آینده مان ، اما زمانی که راهی بهتر میسر است لازم بر این نیست روحیه فرزندانمان نسبت به بعد مالی کم کنیم این امر باعث افسردگی انها می شود که مقصر صددرصد آینده آنها ما می باشیم ، وجود زمینه های مناسب شغلی بهترین رایزنی است برای ضامن آینده مان .
وجود نیروی متخصص نسبت به هر اداره باعث پیشرفت خواهد شد اما متاسفانه یکی از مشکلات ما در شهرستان و کشور حاکم است که مدیران و کارمندان ما کمتر می پذیرند که متخصص همه امور نیستند این در حالی است که دلیلی ندارد که یک مدیر، متخصص در همه زمینه و امور باشد که این بیشتر در شورا ها و شهرداری ها و می توان قابل توجیه باشد این امر باعث ناهماهنگ بودن و عقب افتادگی آنها در کلیه ی زمینه های شهر می باشیم .
همانگونه که مطرح شد شوراهای اسلامی و شهرداری ها نهاد عمومی غیردولتی هستند مشورت و تصمیمات هر شورا و شهرداری در همان شهر نافذ و قانونی است واختیارات کامل نسبت به شهر دارد و دیگر شهرداریها کاملا مستقل عمل می کند که وظیفه شورا و شهرداری نسبت به شهرش در قبال پروانه این است تفکیک کردن منطقه و گذربندی کامل و اجرای کلیه امتیازات لازم و اساسی که میباشد باید اجراشود یک مسئله ی مهم که در پیرانشهر شایان ذکراست شهرسازی زیبا نداریم گرچه حداقل باید ورودی و خروجی شهر طوری طراحی شود باعث دعوت کنندگی باشد نه آنچه که شاهد هستیم بیشتر به شکل ویرانه میباشد (شهرخوب یافتنی نیست، بلکه ساختنی است شهر خوب را شهروندان خوب می سازند ).
آنچه که دیگر شاهد هستیم اولین مرحله زمین خام تفکیک و گذر بندی می باشد ولی در پیرانشهر نبود مدیریت وکارشناسی نامناسب باعث بی نظمی شده است بیشتر می توان در حاشیه شهر اشاره کرد ، گذر بندی زمین های کشاورزی نه چندان شهرداری بلکه جهاد کشاورزی هم در این راستا مقصر ومسئول پذیرهستند آنچه که اکنون شاهد آن هستیم، این است که شورای شهر و شهردار، مسئول شهرداری هستند تا شهر! بنابراین اولین مطلبی که از دولت در راستای مدیریت شهری انتظار می رود، هماهنگ نمودن و سپس برنامه ریزی برای مدیریت واحد همه دستگاههای ارائه دهنده خدمات به شهروندان در سطح یک شهر است .
همانگونه بحثی مهمی که در بیشتر نقاط شهر شاهد بر بی نظمی بودن و نبود پارکینگ و پارک نمودن ماشین ها که وظیفه بیشتر کنترل شهر بر عهده ی راهنما و رانندگی میباشد از نبودن حضور آنها رنج میبریم این است باید در اکثر نقاط شلوغ حضور مستمر داشته باشند که رانندگی مهم ترین نوع فرهنگ سازی شهر را بشمار می آید همچنین اجرای و تعیین مسیر ویژه برای تاکسیرانان امر مهم و ضروری می باشد .
یادداشتی از دانش آموخته معماری مولود عززیزاده .
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : 0