بدعهدی دولت در مراسم تحلیف، نقطه عطفی برای فعالین سیاسی کرد

بدعهدی دولت در مراسم تحلیف، نقطه عطفی برای فعالین سیاسی کرد یادداشتی کوتاه از مصطفی اقبال آذرماه سال ۱۳۹۲ در استان کردستان رحمانی فضلی وزیر کشور در مراسم تودیع و معارفه استاندار کردستان با اعلام این جمله: “ما برای استانداری کردستان فردی بومی و در حد استاندار را پیدا نکردیم” نخستین بدعهدی دولت روحانی در […]

بدعهدی دولت در مراسم تحلیف، نقطه عطفی برای فعالین سیاسی کرد

یادداشتی کوتاه از مصطفی اقبال

آذرماه سال ۱۳۹۲ در استان کردستان رحمانی فضلی وزیر کشور در مراسم تودیع و معارفه استاندار کردستان با اعلام این جمله: “ما برای استانداری کردستان فردی بومی و در حد استاندار را پیدا نکردیم” نخستین بدعهدی دولت روحانی در خصوص مردم کرد و اهل سنت کشور را شروع کرد. جمله ای که در آن هیچ استاندارد سیاسی مشاهده نمی شود.

 

۴ سال از این واقعه گذشت تا در مراسم تحلیف دکتر روحانی در مجلس با عدم دعوت بزرگان اهل سنت و کرد به این مراسم، این بدعهدی دوباره شد. این درحالی است که در هر دو دوره ای که آقای روحانی به مسند ریاست جمهوری رسیدند، با رای مردم کرد و اهل سنت توانستند رقیب اصولگرای خود را پشت سر بگذارند. حتی اگر بخش کوچکی از آرای بالای ۷۰ درصد در شهرهای سنی و کردنشین که به صندوق دکتر روحانی وارد شد به جناح رقیب می رسید، اکنون برنده انتخابات و رئیس جمهور منتخب فرد دیگری می بود.

اما ریشه این بدعهدی های جناح اصلاح طلب در خصوص مردمان کرد چیست؟ چرا با وجود بدعهدی های مکرر جناح اصلاح طلب در قبال کردها و اهل سنت بازهم شاهد گرایش این بخش از جامعه به سمت جناح اصلاح طلب هستیم؟ دو دلیل عمده این اتفاقات را می توان  در ضعف نمایندگان و کنشگران سیاسی کرد و اهل سنت و ضعف سیاستگذاری های جناح اصولگرا در مناطق کردنشین و اهل سنت جستجو کرد.

ضعف نمایندگان و کنشگران سیاسی کرد و اهل سنت

شاید ریشه اصلی این بدعهدی ها را بتوان در ضعف موجود در فعالین سیاسی کرد و اهل سنت جستجو کرد. افرادی که در هنگامه های مهم و تاثیرگذار همچون انتخابات ریاست جمهوری اسیر جو حاکم شده و به جای ورود به گفتمان مطالبه گری و سهم خواهی، طبق سنت گذشتگان جهت گیری خود را تعیین می کنند. چانچه فعالین سیاسی کرد و اهل سنت در هنگامه های مهم که دولت نیاز به حمایت آن ها دارد، بر روی مطالبات خود پافشاری نموده و تعهدهای رسمی و قابل اجرا را دریافت و به شعار اکتفا نمی کردند، اکنون شاهد نادیده گرفته شدن از جانب دولت نبودند. شاید اگر در ایام حساس انتخابات که چند ماه قبل برگزار شد، جناح اصلاح طلب مذاکرات نمایندگان و کنشگران سیاسی کرد و اهل سنت با جناح رقیب و اصولگرا را مشاهده می کرد، حاضر به دادن امتیازات بیشتری بودند. متاسفانه در ایام انتخابات ریاست جمهوری نه تنها شاهد حرکات منسجم و مطالبه گرایانه از سوی کنشگران سیاسی کرد و اهل سنت نیستیم، بلکه بسیاری از فعالین این عرصه بدنبال راه هایی هستند که خود را به جناح اصلاح طلب منتسب کنند که در این شرایط بیشتر از این از دولت انتظار نمی رود. البته در این میان ضعف جناح رقیب و اصولگرا در جذب نیروهای بومی وفعال بیشترین کمک را به اصلاح طلبان کرده است.

ضعف سیاستگذاری های جناح اصولگرا در مناطق کردنشین و اهل سنت

همانطور که در بخش قبلی اشاره شده، در ایام انتخابات بسیاری از کنشگران سیاسی بدنبال راه هایی برای اتصال به بدنه  اصلاح طلبی هستند. جناح اصولگرا باید دلیل اصلی این موضوع را در ضعف سیاستگذاری های خود در این مناطق جستجو کند. تاکنون جناح اصولگرا در مناطق کردنشین و اهل سنت نتوانسته در جذب نخبگان و فعالین سیاسی موفق عمل کند و یا بهتر است بگوییم که نتوانسته نخبگان و فعالین سیاسی همسو با خود را در این مناطق پرورش دهد. با بررسی اجمالی دوران گذشته ریاست جمهوری به ویژه در زمان صدارت جناح اصولگرا براین مسند، می توان مشاهده نمود که اعتماد لازم از سوی اصولگرایان برای تنفیذ پست های منطقه ای به همسویان بومیشان وجود نداشته و این جناح نتوانسته فعالین سیاسی همسو با خود را پرورش دهد تا در هنگامه های مهم همچون زمان انتخابات بتواند از نفوذ آن ها در جامعه استفاده کند. اقدامی که جناح اصلاح طلب به خوبی از آن بهره برده و همواره از دلایل اصلی پیروزی آن ها در مناطق کرد و اهل سنت، فعالیت همین بخش های پرورش یافته بومی بوده است. در واقع گماشتن مسئولین بومی در این مناطق اصلی ترین رمز موفقیت اصلاح طلبان بشمار می رود که در هنگامه انتخابات همین نیروهای بومی به عنوان مبلغین پیام اصلاحات در جامعه نقش ایفا می کنند. همچنین عدم شناخت مناسب جناح اصولگرا از حساسیت های موجود در مناطق کردنشین و اهل سنت نیز مزید برعلت است. چناچه اندک مانور جناح اصلاح طلب برروی آموزش زبان مادری و شعارهایی مبنی بر لزوم مشارکت کردها و اهل سنت در پست های حساس با وجود اجرایی نشدن و یا ضعف در اجرا، توانسته کمک شایانی به پیروزی این جناح داشته باشد. مواردی که برای اهل سنت و به ویژه کردها از اهمیت بسیاری برخوردار است ولی تاکنون اصولگرایان برنامه ای برای ورود به این بخش نداشته اند.

در هر صورت سیاست و سیاست گذاری فرایند است و نیاز به برنامه ریزی های بلند مدت دارد و سخنان آقای جلال محمودزاده نماینده مهاباد در مجلس در اعتراض به عدم دعوت بزرگان اهل سنت و کرد به مراسم تحلیف و اشاره به احتمال گرایش آرای مردم کرد و اهل سنت به سمت جناح رقیب در صورت ادامه بدعهدی های رئیس جمهور، می تواند نقطه عطفی در روابط سیاسی کنشگران کرد و اهل سنت با جناح های سیاسی و اصلی کشور باشد که در آن مطالبه گری شرط اصلی و اساسی این فعالین بشمار می آید.